woensdag 2 april 2014

Jou zie ik toch nooit meer

2 april 2014

Een mooie, charmante vrouw stopt voor me. Lang, donkerbruin haar. Eind dertig. Ik doe de gordel om en ruim mijn liftbordje op in mijn tas. In de veronderstelling dat ze op weg is naar haar werk vraag ik: “Waar moet je zijn in het Radboud?” Ik merk dat ik haar met deze vraag nogal overrompel en ze zegt ineens heel erg verlegen: “Euh…nou ik…euh….moet er zijn voor…euh…..IVF”. Oeps. Die zag ik niet aankomen. Ik besef me dat zelfs deze op het eerste gezicht zo onschuldige vraag, iemand best in verlegenheid kan brengen. En ik zeg haar ook dat dat niet mijn bedoeling was. Ze kijkt me aan en zegt: “Geeft niks hoor. Kijk, tegen vrienden en familie vertel ik niet dat we in dit traject zitten, maar jou zie ik toch nooit meer.”

En dat is precies wat ik zo bijzonder vind aan deze ontmoetingen. Je stapt echt even in het leven van een vreemde. Heel kort, maar soms best persoonlijk en intens. En dan stap je er weer uit. Wijzer, geïnspireerd of een beetje vrolijker dan daarvoor. Om allebei weer in de anonimiteit te verdwijnen.


Dit wordt de tweede IVF-poging. De eerste was wel gelukt, maar niet goed afgelopen. Ze heeft al een zoon van 11 jaar. Toen ze hem kreeg zat ze in een hele drukke baan. Nu heeft ze dat beter voor zichzelf geregeld, hebben ze een huis gebouwd en is nog een kindje erbij heel erg welkom. Maar ja, nu lukt het niet. Ze beseft wel dat ze gezegend is omdat ze al een zoontje heeft. Nu ze in dit IVF-traject zitten ontmoet ze veel mensen bij wie het helemaal niet lukt en die waarschijnlijk ongewenst kinderloos blijven. Ook bij haar zusje is dat waarschijnlijk het geval. Ze vertelt: “Mijn zusje kan helemaal niet omgaan met alle pasgeboren baby’s om haar heen. Ze begint zichzelf heel erg terug te trekken van haar familie en vrienden.” Het is ook zo oneerlijk.

Als we er bijna zijn wens ik haar succes en uiteraard heel veel geluk. “Wie weet trekken jullie straks met z’n vieren in het nieuwe huis”. “Met z’n vieren?” zegt ze lachend, “nog liever met z’n vijven!” Ik hoop het voor haar.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten